Mecmu’a-i Latife ve Dili

‘Ali bin Ahmed bin Emir ‘Ali tarafından Memluk Sultanı Melikü’l-Eşref Ebü’n-Nasr Ka’idbay’ın özel kütüphanesi için hazırlanan Mecmu‘a-i Latife, on beşinci yüzyılda Mısır’da Anadolu şairlerinin eserlerini izleyen bir çevrenin bulunduğunu ve Mısır Memlüklerinin kullandıkları Türkçe imla düzenini aksettirir.

Ka’idbay’ı öven bir dörtlükle başlar ve ardından sırasıyla Kaygusuz Abdal’ın Gevher-namesini, Aşık Paşa’nın Elif-namesini, Gülşehri’nin Leyla vü Mecnun mesnevisini, Yunus Emre’nin şiirleri olarak bilinen manzumelerini, Arapça kaside ve gazelleri içerir.

Doç. Dr. Mustafa Demirel tarafından yayına hazırlanan bu eserin ilk bölümünde imla ve ses özellikleri incelenerek bugünkü yazı dili ile karşılaştırılmıştır. İkinci bölümde ise nüsha farklılıkları incelenerek aslına uygun çeviri yazılı bir tenkitli metin ortaya çıkarılmıştır. Üçüncü bölümünde eserin sözlüğü hazırlanmış, son bölümde yayıma esas alınan Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi’nde bulunan yazma nüshanın tıpkıbasımı verilmiştir.