Ateşi Üşüttüm

Elinizde tuttuğunuz bu kitap kendi tabiriyle “ozan olamamış da hani, gibi gibi…” yüreği güzel bir adamın gönlünden katre katre dökülen ince sızıların, korlaşmış sevdaların, atılmamış çığlıkların, sır haline gelmiş sükûtların iki kapak arasına hapsedilmiş hali. Okundukça Ozanca’nın gönlünden okuyanın gönlüne köprü olacak. Okuyan kendinden bir şeyler bulacak dizeler arasındaki seyahatinde. Ya kendini Ozanca hissedecek ya da bir zamanlar Ozanca hissettiğini fark edecek.

Vardır çünkü herkesin içinde varamadığı bir Elif’i. Ermek istediği, yoluna baş koyacağı müridi olmayı arzuladığı bir yeşil gözlüsü. Ya da düşsün, kışını bahar eylesin diye beklediği Yaradan’ı temsil eden cemresi.