Türkiye’de turizm hareketlilikleri kapsamında ilk akla gelen turizm türü kitle turizmidir. Kitle turizmi, her ne kadar ülkelere gelir getiren özelliğe sahipse de günümüzde gerek tesislerin gerekse de coğrafi yapının fiziksel, biyolojik ve sosyal taşıma kapasitelerini zorlayan ve kontrolsüz gelişim süreci izleyen bir yapıya dönüşmüştür. Hem bu sebeplerden dolayı hem de yılın on iki ayı sürdürülebilir turizm anlayışının ortaya çıkması, tüketicilerin hizmet alma davranışlarında yaşanan değişimler ve turizmden sağlanacak faydanın farklılaşması gibi nedenlerle kitle turizmine alternatif olacak turizm faaliyetlerinin planlanmasına olanak sağlamıştır. İnsanların yaşam biçimlerinin değişmesi, insanları kültürel değerlere, sanatsal etkinliklere ve doğaya yönelik sportif faaliyetlere yönlendirmiştir. Bu bağlamda Kış Turizmi, çeşitli rekreatif faaliyetlere bağlı olarak gerçekleşen ve dünyadaki önemi gittikçe artan bir turizm türü haline gelmiştir. Dünya Turizm Örgütü (UNWTO) kış turizmini, Gayrı Safi Milli Hasılaya olan katkısı, istihdam yaratma, döviz girişi, hizmet ihracatı ve diğer tamamlayıcı ekonomik faaliyetler özelliği nedeniyle, yerel ekonomik kalkınmaya ve toplumsal değişimi sağlamada yüksek potansiyele sahip, önemli bir turizm aktivitesi olarak ele almaktadır. Türkiye’deki mevcut coğrafi yapı ve doğal oluşumlar sebebiyle bir alternatif turizm çeşidi olan kış turizmine yönelik potansiyel bulunmaktadır. Bu doğrultuda Türkiye farklı turizm kaynaklarını harekete geçirerek yılın belli dönemlerinde turizm hareketliliklerinin devamlılığını sağlayabilmek için sahip olduğu bu potansiyeli iyi değerlendirmek zorundadır. Bu çalışma özellikle Türkiye’deki kış turizm merkezlerinin sahip olduğu potansiyelleri ortaya çıkararak farkındalık oluşturmayı amaçlamaktadır. Beklenilen yararın gerçekleşmesi dileğiyle kitabın oluşturulmasında katkılarını esirgemeyen bölüm yazarlarına teşekkürlerimizi ve saygılarımızı sunarız.
