Siyaset Felsefesinde Adalet - İlkçağ ve Ortaçağda Adalet Teorileri

Doğruluğu, iyiliği ve güzelliği arayan her insan adaletin egemen olduğu bir dünya idealine sahiptir. Adaleti aramak ve onun nasıl sağlanacağını belirlemeye çalışmak filozofların temel uğraşlarından birisidir. Siyaset felsefesinin ana konularından birisi olan adalet İlkçağ ve Ortaçağ filozoflarının da üzerinde durduğu önemli bir konudur. Onlara göre adalet farklı disiplinleri kuşatan, çok boyutlu bir kavramdır.
Adalet hem insanın karakterini biçimlendiren bir nitelik ve bir erdem olarak ahlakın hem de devletin esas amacı, iyi bir devletin ve yöneticinin temel vasfı olarak siyasetin konusudur. İnsan ruhunun iç düzeniyle ilgili olduğu için psikolojinin, sosyal yapının dengesini sağlayan bir ölçüt olarak sosyolojinin konusudur. Hak, eşitlik ve yasalar bakımından hukukun merkezinde dururken, mülkiyet, menfaat veya makamların dağıtımı bakımından ekonominin merkezindedir. Adalet metafiziksel bir kavram olduğu gibi, uluslar arası ilişkilerin de önemli bir kriteridir. Adalet hem denge, ölçü ve denklik anlamına gelirken hem de doğruluk, dürüstlük, tarafsızlık, hakkaniyet, vicdan, insaf ve merhamet anlamına gelmektedir.