Üçüncü Dünya’nın entelektüel uyanışının en önemli kaynaklarından Frantz Fanon, döneminin toplumsal mücadeleleri içerisinde yeni bir insanlık uğruna bıkmadan usanmadan çabaladığı için yirminci yüzyılın önde gelen düşünürlerinden biriydi. Cezayir Bağımsızlık Savaşı’yla beraber Ulusal Kurtuluş Cephesi saflarına katıldı ve bu süreçte çeşitli yazılar yazdı, konuşmalar yaptı. Sömürgeciliğin ideolojik ve psikolojik saldırılarını faş eden metinleri ise postkolonyalizmden eleştirel teoriye pek çok alanı derinlemesine etkiledi. Bütün bu metinlerde argümanlarının açılımı teorik olana değil, düşüncesinin gelişiminde çıkış noktası olan yaşanmış tecrübelere dayanıyordu.
Frantz Fanon’un Radikal Sömürgeciliğin Mantığı adıyla bir araya getirilen deneme, makale ve mektupları onun emperyalizmin fiziki ve zihnî duvarlarına savaş açma sürecinden kesitler sunuyor. Angaje bir psikiyatrist olarak ezilenlerin psikolojisindeki tahribatları ortaya koyan Fanon, insanların nasıl bir dünyada yaşadıklarını anlamaya yardım eder. Cezayir’in bağımsızlığından Afrika Birliği tahayyülüne, Batı dünyasından emperyalizmin yardakçılarına, faşizmden dünya barışına, entelektüellerin tavrından sömürgeci şiddete birçok mesele üzerinde yazdıkları bunu kanıtlar.
Sömürgeciliğin yarattığı sorunları hem bireysel hem de kültürel düzeyde ele alan Frantz Fanon’un düşüncesi kolonyalizmin ve ırkçılığın yeni boyutlar kazandığı günümüzde tekrar öne çıkıyor. Fanon’un seyir defteri niteliğindeki metinlerinden oluşan Radikal Sömürgeciliğin Mantığı hem onun düşüncesini şekillendiren temalardan bazılarını hem de dünyada olup bitenleri süreklilikleri ve dönüşümleri içinde kavramayı sağlıyor.
