Emrah Akgün edebiyatta mı daha güçlü, siyasal yorum ve analizlerde mi, karar vermek kolay değil. Ancak Türkiye’nin en sağlam kalemlerinden biri olduğu kuşkusuz. Ama gelin görün ki biraz da bildiğim hayat koşulları nedeniyle bugüne dek yeterince üretici olabilmiş değil ne yazık ki. Bu nedenle de Türkiye hak ettiği kadar tanıyabilmiş değil onu. Keşke daha fazla yazabilse de Türk edebiyatı ve düşünce hayatı daha fazla eserine sahip olsa! Büyük yetenektir o.
Ancak ne yazık ki biraz gizli kalmış bir yetenek. Elinizdeki kitapla ilgili olmasa bile şiirine de değinmeden geçemeyeceğim. Çünkü dizeleri, Türk şiirinin kesinlikle en iyilerindendir. Bir de gerek kendi şiirlerini, gerekse başka şairlere ait şiirleri yorumlayış biçimi var ki, hem son derece özgün, hem de çok etkileyicidir. Kısacası romanda da, siyasal yorum ve analizde de, şiirde de çok şey beklenmeli ondan.
(Salim Koçak - Gazeteci-Yazar)
Yazarın kitapta dediği gibi; “bazı çocuklar oyun oynayamıyor, bunun için fırsat bulamıyor. Bu yüzden o çocuklara misket bombaları atılıyor.” İşte bu cümle bu kısa cümle yazarın anlatmak istediğini kısmen yüzümüze vuruyor. Bu cümleyi durup düşünmek; bu bombaların ve bu katliamların arkasında kimler var, nasıl bu kadar büyüdü ve ne yapılabilir naçizane bunun üzerine düşünmek isteyenler için tam bir el kitabı olacak; Mutsuzun Gözleri! Toplum üzerine, savaş üzerine, teknoloji ve daha birçok güncel konu üzerine kaleme alınmış bu eser sizleri düşünmeye ve kendinizi sorgulamaya itecek.
(Editör – Kader Türkoğlu)
Bu kitap 2008’de neden bastırılmadı? Kim engel oldu? Sistemin kurgulayıcıları neden korktu?
(Emrah Akgün)
