Karaca

Romanya’da bir köy evi nasıl görünüyor biraz anlatmak gerek. Yanımızda kılavuzla evin önüne vardığımızda…

“Valer, annenle beraber, yalnız mı yaşıyorsunuz?”

Annesi hemen: “Ah Valer’e bir kız bulabilseydik! Zamanın kızları hep şehirde yaşamak istiyorlar, köyde yaşamak istemiyorlar. Oysa burada hiçbir noksanımız yok. Valer de köyü bırakıp gitmek istemiyor, ne yapalım?”

Konuşma bir süre bu konuda sürüyor. Valer çok alçakgönüllü, çok güler yüzlü bir genç.

Kahvelerimizi içerken önümüze demir tabaklarda konulan kek türü cevizli pastadan birer dilim yiyoruz. Bu pastaya “kozonak” diyorlar. Pasta çok nefis, çünkü sanıyorum doğal malzemeler kullanılmış, ev tereyağı, ev yumurtası gibi. Valer’in bize satacağı kuzuyu görmek için dışarıya çıkıyoruz.