Hadise-i Mu’cize - Merva

Uzun mu uzun bir şiirim var sana,
Şimdi sen,
Edebiyat yapma bana diyeceksin.
Biliyorum…
Sonuçta ben, bir Cemal Süreyya,
Bir Namık kemal, bir Fuzuli değilim gözünde.
Üstelik sen hiç de sevmezdin edebiyatımı.
Kitap okumayan birinin kitabını da okumam demiştin ya hani,
Okumazsan da,
Ben yazdığım her kitabı okuyan Mervâ yürekli kadında,
Sen okumuş sayacağım.

Ne vakit bir kadın görsem,
Sarı entarisine,
Siyah şal serpiştirip seni bana anımsatan.
Bir elhamdülillah çekeceğim içimden,
Elhamdülillah sen olmazsan da.
Seni bana her saniye yaşatan Allah’a…

Kitap okumayı hiç mi hiç istemedim,
Bir kelimem, bir hecem, bir harfim dâhi,
Bir başkasının sevdasına bulansın istemedim.
İşte bu yüzden kadın,
Ben senden başka şiir de okumadım,
Şiirde dinlemedim…

Karıştırmadım zina nefisli,
Zinakâr sevdaları sevdama.
Günahıyla, sevabıyla sevdim seni,
Gecesiyle sabahıyla sevdim seni.

Adına yazılmamış tek satıra şiir demem,
Gözlerim dem akıtarak seni ansa da geceleri.
Seni için de hissetmediğim cana can,
Senin kokunun olmadığı rüzgâra rüzgâr demem.

Uzun mu uzun bir şiirim var sana,
Sen edebiyatımı sevmezsen de,
Dedim ya,
Şiirlerimi okuyan her Mervâ yürekli kadını,
Sen sayacağım.
Yüreğimi gök maviye boyayan,
Bağrımda gülibrişim açan,
Gülibrişim kokulu kadın
Yüreğimin en öpülesi yerinde duran kadın.
Bende aşkın matematiği sen demek,
Çünkü;
Sevda kere sevda, sevda kitabında “Mervâ” demek.