Çocuklardan Atatürk’e Armağan

07-Kasım-2014

O akşam Can anaokulundan eve biraz üzgün dönüyordu. Çünkü öğretmeni ülkesi için çok önemli olan yeri doldurulamaz bir önderi, ölüm yıl dönümünde anacakları için pazartesi günü okula gelirken çiçek getirmelerini ve okullarındaki Atatürk büstünü süsleyeceklerini söylemişti. O şarkılar, şiirler yalan mı söylüyordu? Atatürk ölmedi yüreğimde yaşıyor ne demekti? Atatürk neden ölmüştü, bu gerçek miydi? Servis evin önünde durana kadar aklındaki bu düşünceleri durduramamıştı.

22-Nisan-2015

Akşam:20:30

Can ne yapacağını bilemiyordu. Elindeki “Çocuklardan Atatürk’e Armağan” kitabını sımsıkı tutmuştu. Önce kalbinin üzerine koydu sonra çoşkuyla gökyüzüne doğru kaldırdı. “İşte Atam bizim sana armağanımız da bu” dedi...

Birden gökyüzü aydınlandı, Mustafa Kemal Atatürk’ün o nurlu yüzü gökyüzünde ışıl ışıl parlıyordu. Can, “Biliyordum” dedi. Annesini babasını çağırdı. Atatürk öylece duruyordu karşısında. Gökyüzünde bir de yazı vardı. O saatlerde bütün çocuklar gökyüzünde Atatürk'ü görüyordu. Bütün çocuklar Atatürk’ün görüntüsünün altında yazan yazıyı annesine veya babasına okutuyordu.