BU KİTABIN GELİRİ DARÜŞŞAFAKA CEMİYETİNE BAĞIŞLANMAKTADIR.
Varoluş deneyimini bütün incelikleri ve duygusal boyutlarıyla
yansıtan imgeler hafızaya kazınır. Bu imgelerin silinmeyen izi, tarihten daha dürüst, daha
nesnel ve dolaysız bir biçimde bugünle dün arasındaki bağa işaret eder. İnsanın belleksizliği
ve zamanın savrukluğu karşısında yaşanmışlıkların değerini temsil eder.
Boyun cüzdanı, parasız yatılı öğrenciler için böylesi bir imgedir. Boyna bağlanır, giysi altına
saklanır. İçine genellikle harçlık, vesikalık fotoğraf, telefon kartı konur. İyi bir eğitim almak
uğruna ailesinden ayrılan çocuğun yolculuğuna dair bir semboldür. Fırsat eşitsizliğine yönelik
bir göndermedir. Hasreti, bekleyişi, mücadeleyi, sorumluluğu, disiplini, bedeli, mükafatı,
maddiyatı ve maneviyatı ve daha birçok şeyi çağrıştırır.
Her Darüşşafakalı bu çağrışımlarla örülen bir düş ve düşünce dünyası taşır.
Defne Hadiş
ŞİİR HEP GENÇ KALACAK
Darüşşafaka Lisesi öğrencilerinin şiirlerini okumaya başladığında yazımın başlığı zihnimde
oluşmuştu bile: Şiir Hep Genç Kalacak..
Baştan sona okuduğum bu şiirlerin kimilerinin henüz şiirsel bir yetkinliğe ulaşamamış
olduğunu gördüm.
Şiire özgü bir tını duyumsatmaktan çok bir düşüncenin dile getirilmesinin ötesine geçememiş
şiirlerdi.
Buna karşılık kimi şiirlerde Attilâ İlhan, Ahmed Arif gibi şairlerimizin okunmuş, özümsenmiş
olduğunu duyumsadım.
Fakat öyle ya da böyle, bunlar öğrencilik yıllarının ötesine, yetişkin birer insan olma dönemine
adım atmaya hazırlanmış genç insanların şiirleriydi.
Hemen bütün şiirlerde bu arayışların, beklentilerin, soruların, sancıların, heyecanların izlerini
sürebildim.
O yaşlardaki kendimi ve şiirlerimi düşündüm.
Aslında ne kadar benzeşiyoruz.
Yaşam karşısında, ne kadar yukarıdan, ne kadar özgüvenli konuşuyor gibi görünsek de nasıl
da deneyimsiz, nasıl da acemiyiz.
Bu kitap projesinin doğuşu ve gerçekleşmesinde katkısı olan değerli hekim ve şair arkadaşım
Göksel Altınışık da o yaşlarda yazdığı şiirlerini almış bu seçkiye.
Şiirlerine önsöz olarak yazdığı şiir tadındaki yazının bir yerinde şöyle diyor: “O yaşlarıma
bakınca şefkat ve anlayışla doldum. Hem o ürkek, hüzünlü kıza, hem onu büyüten bütün
yaşanmışlığa”.
Evet sevgili Göksel. Darüşafakalı gençlerin şiirlerini ve senin o yaşlarda yazdıklarını okurken
ben de aynı hisleri duydum. Şefkat ve anlayış.
O yaşlardaki kendimi ve şiirlerimi de düşünerek…
Bizler büyürken şiir hep genç ve hatta çocuk kalacak.
Büyüsü, ölümsüzlüğü de burada olsa gerek…
Ataol Behramoğlu
Haziran 2021
