Bölüşüyorduk

Şiir metafordur. Bir romanın, bir makalenin sayfalarca süren anlatımı, şiirde yeri gelir bir satır tutar. Şiir, yüreğinden yakalar insanı. Tutar, bırakmaz. Bazen bir nehire sokar, iki kere yıkanamazsın, bazen bir okyanusa atar, saatlerce yelken yaparsın. Alır aşkına sevdanı ifade eder ya da götürür geçmişe, sevdiklerin sıralanır.

An gelir, kavgaya girmek için kanını kaynatır. Arka mahallelere alır götürür, adaletsizliğe, hukuksuzluğa karşı başını dik tutar. Kendini sokağa atasın gelir.

Yirminci yüzyılın şiirini, yirmi birinci yüzyıla taşıyan Hayrettin Gürsoy, kullandığı bin bir renk metaforla ama anlamı zora sokmadan, kavgadan aşka oradan cumhuriyete bölüşmeyi, paylaşmayı şiirleştiriyor.

Bölüşüyorduk azığımızı, sıcak döşeğimizi,
Bölüşüyorduk itişerek, kanımızı dökerek,
On bir yıldır, özgürlüğü.