Kuzey Anadolu, kültürel ve sanatsal değerler bakımından, ülkemizin en zengin, en derinlikli yörelerinden biridir. Bu yörede birçok kültürün izi vardır. Yöre, özellikle Kafkas halklarıyla çeşitli biçimlerde, sıkı ilişkiler içinde bulunmuş, bu halkların kültürel değerleri, tarihsel süreçlerde yerel kültürle iyice kaynaşmış; böylece daha zengin, daha işlek bir kültürel değerler toplamı ortaya çıkmıştır. Bu uzun sureli kültürel etkileşimler, yörede birçok âşığın, ozanın, şairin yetişmesine neden olmuştur. Bunun içindir ki halk şairleri bakımından ülkemizin en verimli yöresi, Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi, bu bölgede de Kars, Ardahan, Artvin, Erzurum illeridir.
Yazarımız da bu yörenin bir değeri. 109 şiirinin yer aldığı “İçimde Bir Sızı...” adlı kitabından sonra, ikinci şiir kitabıyla aramızda. Şiirlerini okuduğunuzda, çocukluğunun ve gençliğinin geçtiği Kars yöresinde süregelen âşıklık geleneğini izleyip gözlediğine tanık oluyoruz. Şiirlerinin çoğunluğu koşma nazım biçimi özelliğinde. Semai ve destan nazım biçimlerini çağrıştıranlar da var.
Şiirlerinde pek çok konuya yer veriyor Zavotçu. Halk şiirinde en çok aşk, sevgi, güzellik, ayrılık, sıla özlemi gibi konular işlenegelmiştir. Ancak günümüz yaşam koşulları, oluşan toplumsal sorunlar, günümüz halk şiirinde de işlenmeye başlamıştır. Böylece halk şiirinde geniş bir konu çeşitliliği oluşmuştur. Zavotçu’nun bu oluşuma uyum sağladığını, önceki konuları işlemenin yanı sıra farklı konulara da yöneldiğini görüyoruz: Ülke sorunları, demokrasi, Atatürk devrim ve ilkeleri, eğitimdeki çarpıklıklar, çevresel sorunlar, yoksulluk, çelişkiler, çocuk ve kadına şiddet gibi. Bu konuları eleştirel bir bakışla izliyor Zavotçu; ilgililerin, yetkililerin duyarsız ve aymazlıklarını adeta yüzlerine vuruyor ama içindeki umudu hiç yitirmiyor; sabırla, sevgiyle, dirençle güzel günlerin geleceğine, er geç barış ve kardeşliğin oluşacağına olan inancını hep koruyor.
