Aşk Bana Uzakmış Anne

Her sabah sevgilimin koynunu saracak,
Sabahı onunla karşılayacak sıcak şiirler koyup,
Aşkı tatmak,
Onun meyvelerini sana sunmak istedim
Ama olmadı
Benim sahip olamadığım,
Kardeşimin olan çocukları;
Benim çocuklarım gibi sev annem
Soğuk demirlerin arasında
Gözlerim gökyüzündeki sana takıldı
Gözlerimde götürüyorum seni,
Yüreğinde yaşayacağım
İdeallerim insanlık için belki bir düştü annem!
Tüm düş yoldaşlarıma selam yolluyorum buradan.
Güvercinim derdin bana,
Bir güvercin gibi uçup gideceğim;
Sonsuz bir özgürlüğe doğru.
Kardeşimi sana emanet ediyorum.
Dersim, geceleri yıldızsız yatamaz annem
Yıldızlarla üstünü ört her gece Dersim’in
Onlar evlad-ı Kerbela’nın torunları
Allah’ın üvey çocukları!
Onlara iyi bak annem
Ölmek üzereyim,
Hüseyin’im suya hasret öldü,
Ben ise sana hasret ölüyorum Annem
Ana dili; yüreğin kapısıdır
Son defa sana yüreğinin kapısından sesleniyorum:
“Dayemin Ezdi Pir Ezdikim”

Hoşça kal.