Vallahi galibiyet başların üstündedir, yakındır; 'kun feyekun' emrini beklemektedir. Kendinizi galibiyet vadiyle meşgul etmeyin, Hak ile Batıl arasındaki mücadelede konumunuzla ilgili meşgul olun.

Hakka karşı mücadele edenler, çoğunlukla onun Hak olduğunu bilirler ama Hakkı kerih görürler. Çünkü onların heva ve hevesleri ile mücadele ediyor ve şehvetleri ile aralarına set çekiyor.

Sabır sabırla, savunmayı savunmayla, hücumu hücumla, gayreti gayretle, ısrarı ısrarla, inadı inatla karşılamak gerekir. Eğer Batıl sabrediyor, ısrar ediyor, inatla yol alıyorsa; Hakkın taraftarlarına layık olan, o ki daha şiddetli sabır ve daha inatlı ısrarla yollarına devam etsinler.

Gerçekte, Müminlerle düşmanları arasındaki mücadele, Akide/İnanç mücadelesidir; kesinlikle başka bir şey değildir. Hasımları, onların sadece imanlarına ve Akidelerine düşmanlık ederler.

Hak ile Batıl arasındaki savaş; siyasi, ekonomik veya soy-sop savaşı değildir. Böyle olsaydı, onu çeşitli yollarla durdurmak kolay olurdu. Ama gerçekte mücadele Akide savaşıdır; ya iman, ya küfür, ya İslam ya da Cahiliyedir.

Düşmanlarımız; sulandırılmış, Şeytan ve avenesinin razı olduğu bir İslam isterler. Ama Müslümanların siyasi, iktisadi ve sosyal problemleri konusunda fetva arayan âlimleri istemezler. Eğer problemlerin çözümünü İslam'dan istiyorsak, İslam'ın hâkim olması gerekir. Bu Din; Mabetlerde ve Tekkelerde inziva için inmedi. Rasulullah (s.a.v) Peygamberlikle görevlendirildikten sonra, bir defa olsun Hira mağarasına, Nur Dağı'na gidip inzivaya çekilmedi. Hep tebliğ ve mücadele meydanında oldu. Müminler! Haydi, meydan mücadelesindeki yerinizi alın, sabırla ve ısrarla mücadele edin.