Hayatın içi, sonu ve sonucu itibariyle insan ruhunun metafizik standart ve yeteneklerine uygun, onur verici bir anlam ve değer ifade edecek, kural ve kavramlar ile doldurulmazsa;
Sonu sıfır olan dramatik bir sahne oyunu veya başta insan olmak üzere, tüm canlıların son nefeslerine kadar karın tokluğuna ağır ve işkenceli işlerde çalıştırıldığı Mutlu Mahkumlar rolünü oynamaya mecbur hissettikleri esir kampından başka bir tanım ile izahı mümkün değildir.
Hayata artık, insan ruhunun ölümsüzlük arayan en önemli ihtiyacına cevap bulunacak farklı bir pencereden bakmak gerekiyor. Karamsarlık ve çözümsüzlük derde deva olmayıp, hayatı anlamsızlaştırmak, çözümü zorlaştırmak veya imkânsızlaştırmaktan başka bir işe yaramaz.
Zaman kaçamak yorumular yapmak, ağıtlar yakarak acınacak duruma düşmek, kurnazlık ile topu taca atmak zamanı değil.

Dünyaya gelen, akıl, mantık ve zekâ sahibi her insan için, allah’a ve ahİrete İman edİp mukadder olan ölümün tehdidine karşı acil çözüm üretip, mutlu mahkûmİyet oyun sahnesi olan dünyayı, ebedi saadeti kazandıracak bir ticaret haneye veya yüksek makamlar kazandırmayı vadeden akademiye dönüştürme zamanıdır.

Yoksa bütün zorluk ve zahmetlerine rağmen, zorunlu olarak yaşamak zorunda olduğumuz hayatı, sadece Yok Olmak için yaşamaktan kurtulmanın maalesef başka bir yol ve çaresi de Yok!..