Felatun Bey İle Rakım Efendi, Edebiyatımızda "züppe" tipini konu alan romanlardan biridir. Yazar bu romanında Batı uygarlığını özde kavrayamayan ve şekilde kalan Felatun Bey'i anlatır. Felatun Bey'in karşısına da erdemli bir insan tipini, Rakım Efendi'yi, çıkarır. Bu karşıtlık, romantizmin bir özelliğidir ve yazarın yer yer olay akışını keserek bilgi vermesi, romanın olumsuz yönlerinden biridir.

Rakım Efendi, ağırbaşlı, çalışkan, vaktini boşa harcamayan karşılıklı çıkarlara dayalı ilişkiler kurmayan Fransızca, Arapça ve Farsça'yı anadili gibi bilen bir Osmanlı gencidir. Rakım Efendi kültürlü, bilgili, batılılaşmayı doğru anlamış, hoşgörülü eğlenmeyi de seven ve ölçüsünü de bilen bir tiptir. Ahlaklı, iyi huylu tam bir Osmanlı beyefendisidir.

Felatun Bey, kendisini Eflatun gibi çok bilgili, kültürlü biri olarak görmekte ve böyle de görünmeye çalışmaktadır. Alafranga hayata özenen, parasını sağda solda çarçur eden batılılaşmayı çok yanlış anlayan Fransız ve İtalyan kadınları ile mirasını tüketmiş akılsız ve ahmak bir mirasyededir.