Edebi eserler, yaşanılan dönemi ve onu var eden sanatçının ben'ini bir araya getirerek yansıtır. Nitekim bu edebi eserler birey(ler)in ben'ini kendi özgünlüğü, dil ve imkanları çer-çevesinde yeniden ve yenileyerek aktarır. Bu aktarım esnasında imgenin çağrışım ve tasar-lama eylemi esere farklı boyut kazandırır. İmge ve görüngünün bir araya gelmesi ise an-latılmak istenilene yaratıcı ve estetik bir de-rinlik verir. Aktarılmak istenilenler, duyular-la algılandıklarından ziyade bilincin şekillen-mesiyle yeni bir görünüm kazanır. Zira sanat-çılar şahsi bir görüngü evreni oluşturur. Aynadaki İmge ve Halleri (Bahaettin Kara-koç'un Şiirlerinde İmgenin Halleri ve Görün-gü Düzeyleri)" adlı çalışma Bahaettin Kara-koç'un şiirlerinde oluşturduğu imge ağını farklı kaynaklar eşliğinde yeniden okuma ça-basıdır. Bahaettin Karakoç'un şiirlerinin imge ve türlerini bakımından; yayılgan, batık, radikal, yoğun ve süsleyici-coşkun imge olarak tasnif edilmesi, şairin şiirlerinde oluş-turduğu imge ağı, algı ve sürecinin daha iyi anlaşılmasını sağlayacaktır.