Eğitimin, doğası gereği siyasal bir karakter taşıdığına ilişkin ahlaki kanıyı hareket noktası olarak alırsak bu kitap, Don Lorenzo Milani’nin (1923-1967) eğitsel mirasına ve Toskana’nın Mugello bölgesinde izole bir topluluk olan Barbiana’daki okuluna devam eden öğrencilerine vurgu yapmaktadır. Lettera a una professoressa (Bir Öğretmene Mektup), Milani’nin yaşamının Barbiana safhasını tanımlayan anahtar metindir. Bizzat kendisinin editoryal gözetiminde yazılan metin, okuldaki sekiz genç öğrencinin çalışması olarak kabul edilmektedir. Çeşitli dillere çevrilen Mektup, yayımlanmasından kırk yedi yıl sonra bile; akademisyenlere, eğitim bilimcilere, öğrencilere ve toplumsal adaleti eğitim vizyonlarından hareketle kavrayan sosyal aktivistlere ilham kaynağı olmaya devam etmektedir .
Bir Öğretmene Mektup, faal bir öğretmenin nezareti altında politik olarak özgürleşmiş bir grup öğrencinin yazdığı politik bir metindir. Metin, öğrencileri dünyayla ve onun etik dışı toplumsal ilişkileriyle yüzleştiren bir okula tanıklık etmektedir.
Umudun pek çok eğitimcinin radarından çıkmışa benzemesi dolayısıyla Barbiana, en zor şartlarda ve çok sınırlı kaynaklara sahip olunması durumunda bile kolektif öğrenmenin, eleştirel okuryazarlığın, gerçek dâhil etmenin ve dönüştürücü eylemin tamamen mümkün olduğunu doğrulamaktadır. Öğrencilerin daha da baskıcı, kinik ve tehlikeli hale gelen bir dünyayla mücadele ve bu dünyayı aydınlatma teşebbüsleri boyunca Milani, faal eğitimcilere umut ve olabilirliğin alametlerini sunmalıydı.
Bu kitap, öğrencilerin kâbuslarını umut ve olabilirliğin rüyalarına dönüştüren bu öğretmenlere adanmıştır.
