Bazı insanlar şanslıdır yol haritasını, yol çizen okları gösteren büyükleri vardır, bazı insanlar ise yollarını kendileri belirlemek zorunda kalırlar. İnsan varoluşunu anlamlandırmaya çalışırken bu zorlu yollarda acziyetini de anlar. Bu yolda bazen sıkıntılar çekebiliriz, yollarımız taşlı ve dikenli de olabilir, bunlar bizim canımızı acıtsa da bunlarla başa çıkmasını bilmeliyiz. Bu yolda size hayat aynanız olabileceği onlarla yeniden hayata bakmayı öğrenebileceğiniz dostlara ihtiyacımız olacaktır. Ayrıca bu dostlarımız bize kendimizi tamamlayan ya da eksilten engellerle olan münasebetimizi sorgulamamızı da sağlarlar. Bu yüzden insanlar ayna gibidir, kendinin değerini karşıya yansıtır, karşısındakini kendi gibi bilir. Bazı aynalarda kendini görürlerken, bazı aynalarda ise kendinden kaçarlar. Çünkü çoğu zaman paylaşmayı sevmediği hayatı onun gerçeği görmesine engel olmaktadır. Bir de bu yolda hiç olmak vardır. Kendini önemsiz kılıp karşındakine değer vermeyi, kalp kırmayı değil kazanmayı, ağlatmayı değil gülümsetmeyi, hata yapmadan önce insanların farkına varmasını sağlamayı amaçlayan bir hiç. Bu dünyada herkes bir şey olmaya çalışırken, hiç olmak en güzelidir. Çünkü insanı ayakta tutan da benlik zannı değil, hiçlik bilincidir. Bu kitap ihtiyacımız olan şeye yani kendi sessizliğimizdeki sesimize bizi ulaştıracak yolları bulmamızı sağlıyor. Hayatımıza netlik kazandırmak zihnimizi kalbimizi yeniden keşfetmek için var mısınız birbirimize ayna tutmaya...
