Kemal, Sultan II. Bayezid devri (1481-1512) şair ve tarihçilerindendir. Onun Selâtînnâme yahut Tevârih-i Âl-i Osman adını verdiği eseri, 684-895/1296-1490 yıllarını kapsar. Bu manzum Osmanlı tarihi 3029 beyitten ibarettir.
Osmanoğullarının kahramanlıklarının dile getirildiği Selâtînnâme (Osmanlı Sultanları Tarihi), Osman Gazi’nin atalarının Anadolu’ya gelişleri, Anadolu Selçuklu hükümdarı Sultan Alaaddin ile görüşmeleri ve kuruluş dönemine dair bazı farklı rivayetler vermesi bakımından ilgi çekicidir.
Eserini padişah devirlerine göre kronolojik bir düzen içerisinde yazan Kemal, yer yer bazı hikâyeleri de devreye sokarak anlatımına canlılık ve renk katmıştır.
Eserde, II. Bayezid’in eğitim, sağlık ve sosyal amaçlarla İstanbul, Edirne, Tokat, Amasya ve Osmancık şehirleri ile ülkenin diğer bazı yerlerinde yaptırdığı eserlere Selâtînnâme’sinde hatırı sayılır bir yer ayrılmıştır.
Kemal’in bu tarih eseri, Osmanlı kültürü sahasında Osmanlı tarihinin ilk iki asra yakın uzunca bir dönemini içine alan ve konusunu sadece Osmanlılarla sınırlandıran ilk manzum Osmanlı tarihi örneği olarak kabul edilebilir.
Osmanlı tarihinin ilk iki yüz yılı hakkında mevcut kaynakların azlığı dikkate alındığında eserin önemi kendiliğinden anlaşılır.
Bu eserde, 15. yüzyılın diğer Osmanlı kaynaklarında (mesela Âşıkpaşazade, Neşrî, Oruç Beğ ve anonim tevârihler) olmayan kayda değer bazı orijinal bilgiler bulunur.
