“Hayat bana istediklerimi yeterince verdi, hatta fazlasıyla verdi diyebilirim. Buna rağmen, istemediğim, aklımın kıyısından bile geçmesi mümkün olmayan, düşününce içimi acıtan, kendimi suçlu hissettiğim, hatta bu suçluluk duygusu ile çoğu zaman kendime lanetler okuyup, küfürler ettiğim ve daha önceleri hiç utanmadan rahatlıkla gözlerimin içine bakarak aynada seyrettiğim suratımı tokatlayıp kendimi dövdü- ğüm ve geceleri hayallerle gerçeklerin sınırını ortadan kaldırdığım, gündüzleri ise hayalde mi gerçekte mi yaşadığımın farkında bile olmadan, yaşadığım yılları da hayat bana verdi.“
Sevgi, saygı ve en önemlisi karşılıklı güven içinde kocası ve çocuğu ile mutlu bir yaşama devam ederken, tesadüfen tanıştığı genç bir adamı önce hayallerine, sonra da yaşamına alarak çatışma içindeki duygular ile, tensel hiçbir şey yaşanmasa da ihanetin hafiflendirilmişi olmayacağına göre, ya- sak aşkı ve ihaneti arasında acı çeken, çektiği acılara rağmen sır ve yalın sevgim dese de, tam tarifini kendisine bile yapamadığı sevgisinden piş- manlık duymayan, sesinde rüzgar hüznü saklı Melis’e bu kitabı okuma ola- sılığını varsayarak seslenmek istiyorum.Kitabın içinde yer alan, sizin için yazdığım şiirlerden Rüzgarlar Dinle şiirinin hemen bitiminde, Can’a söyleyemedikleriniz için boş bir sayfa ayırdım. Söyleyecekleriniz için bu boş sayfanın kifayetsiz kalacağı aşikar, ancak bir simge olarak ayırdığım bu sayfanın sizin en uzun süre okuyacağınız sayfa olacağını biliyorum.
