Risale-i Keşfiyye

Nakşbendiyye’nin ilk dönem pi^rlerinden olan Pârsâ’nın, Nakşbendî esaslarını, vahdet-i vücûd öğretisi ile yeniden yorumladığı Risâle-i Keşfiyye, Nakşbendiyye'nin Ekberîlik çizgisine yaklaşmasında kilit rol oynayan öncü ve inşâ edici bir eserdir. Kelime-i tevhi^d zikrinin merkeze alındığı eser, Nakşî usûlüyle tahkîk edilmiş bir tevhîdin, Ekberî gelenekte neşvü nemâ bulan ve hem lehinde hem de aleyhinde pek çok tartışma cereyan eden vahdet-i vücûd telakkisinden farksız olduğuna dikkat çekmektedir. Bu minvâl üzere Pârsâ, “yâd-kerd” ilkesinin açılımı olan “lâ ilâhe illallah, Muhammedün Rasûlullah” zikrinin hakîkatine sarılan sâlikin ga^yeye kolaylıkla erişeceğini müjdeledikten sonra, ona sülûkü boyunca mazhar olacağı mânâların açıklamalarını vermekte ve eşyânın hakîkatine ilişkin yanılsamaların ortadan kalktığı tevhîd-vahdet-i vücûd makâmını anlatmaktadır.