Platon, doğudaki bilinen ismi ile Eflatun. Sadece antik dönemin değil tüm zamanların göz kamaştırıcı dehası, parlak zekası. Düşüncelerinden dolayı baldıran zehri içirilerek öldürülen büyük düşünür Sokrates’in sadık öğrencisi. Zengin ve aristokrat bir ailede doğmanın avantajlarını erken dönemde kullandı. Felsefe tarihine yapacağı katkılar için alt yapı hazırlanıyordu, görkemli aile imkanlarıyla. Döneminin en güzel eğitimini aldı, müzik, gramer, beden eğitiminin yanı sıra hitabet ve felsefe dersleri aldı. Kader onun karşısına Sokrates’i çıkardı, ondan çok şey öğrendi. Hocası ölüdürlürken o da yanındaydı ve daha 20 yaşındaydı. Belki bu ölüm onun hayatının en kritik aşamasıydı. Kararını vermişti artık, onun için sadece felsefe vardı.
Hocası Sokrates’in hiç yazılı eseri yoktu. Fakat o, eserlerinde hocasını yaşatacak, gelecek kuşaklara Sokrates efsanesini o taşıyacaktı. Daha sonra kendisi gibi tehlikede olan Sokrates’in bazı öğrencileri ile Atina’yı terk etmek zorunda kalacaktı. Bu seyahatler ona yeni ufuklar, yeni fikirler, yeni tutkular kazandıracaktı. Birkaç defa tekrar eden bu seyahatler sonunda Atina’ya dönünce, 40 yaşındayken, “Akademia” adında bir okul açtı. Bu okul Antik Yunan dünyasının yatakhanesi, sınıfları, müzesi ve kütüphanesi olan ilk okuluydu.
İdama sebep olan felsefe, artık okullara taşınmıştı. Platon’un seçkin öğrencileri arasında, ilerde kendisine bazı konularda antitezler sunacak olan, Aristoteles de vardı. Academia gerçekleşen bir düştü. Hayatını felsefeye adayan Platon hiç evlenmedi. Öldüğünde mirasını yeğenine bıraktı.
İnsanlığa ise pahabiçilmez eserler, fikirler ve koskaca bir birikim bırakacaktı miras olarak. Sadece Akademia’nın bahçesine değil, birçok insanın kalbine gömüldü…
