Pasaj'ın 6. sayısının dosya konusu "Edebiyat ve Kanon". Kanon konusunun farklı açılardan incelendiği yazıların olduğu dergide kanon ve edebiyat ilişkisine eleştirel bir açıdan yaklaşılıyor. Dergide yer alan birkaç yazından şu örnekler verilebilir: Parlaenek ve Bireysel Yetenek: Kanon Üzerine Düşünceler" başlıklı yazısında bir Türk romanı kanonu olup olmadığını düşüncesinden yola çıkıyor. Parla, T.S, Eliot'tan Roland Barthes'a, Marksist eleştirmenler ve Rus biçimcilerine referans vererek Türk roman geleneğini sorguluyor.
Oğuz Demiralp, "Kanun Benim!" başlıklı makalesinde, kanon kavramının ne anlama geldiğini, sözcüğün tarihsel kökenini irdeleyerek açıklıyor. Kanon konusunda oldukça önemli çalışmalara imza atan Harold Bloom, "Edebi Geleneğin Diyalektiği" adlı makalesinde gelenek kavramı üzerine odaklanıyor ve edebi gelenekteki diyalektiği açıklıyor. Laurent Mignon "Bir Varmış, Bir Yokmuş..." adlı makalesinde Türkçe yazan Gayrimüslim yazarları ve yapıtlarını ele alıyor. Georg Gugelberger'in "Kanonu Özgürleştirmek: Üçüncü Dünya Edebiyatı Üzerine Görüşler" adlı makalesi de, üçüncü dünya edebiyatı tanımının yetersizliklerini ele alıyor. Hasan Ünal Nalbantoğlu'nun çeviri konusuna odaklanarak bir okuma grubu deneyimlerini aktardığı yazısı ise dosya dışı yazılar arasında dikka çekenlerden...
Ahmet Hamdi Tanpınar'ın Sahnenin Dışındakiler, Recaizade Mahmut Ekrem'in Araba Sevdası, Ahmet Mithat Efendi'nin Esrar-ı Cinayet, Alexandre Dumas'nın Le Roman Violette adlı romanları da diğer yazıların eleştiri merceğinde yer alan eserler arasında.
(Tanıtım Yazısından)
