Kapitalizm bir krizden ötekine tökezleyerek ilerlemeye devam mı edecek, yoksa yıkıcı dinamikler barındıran çelişkiler yüzünden sona mı erecek? Bu soru her geçen gün daha da yakıcı bir hal alıyor. Dünyanın adil, akılcı ve sürdürülebilir bir medeniyete dönüştürülmesini sağlamak için bizi klasik anlatıların ötesine taşıyacak analizlere ihtiyacımız var. David Harvey, On Yedi Çelişki ve Kapitalizmin Sonu’nda işte bu ihtiyaca cevap veriyor.
İçinde yaşadığımız sistem ne salt emek-sermaye çelişkisi üzerinden, ne de başlı başına ekonomik kriz veya büyüme üzerinden yeterince kavranabilir. Üstelik her çelişki kısa vadede kapitalizmin yıkımıyla sonuçlanmayacak. Harvey, Temel Çelişkiler, Hareketli Çelişkiler ve Tehlikeli Çelişkiler şeklinde üç ayrı kategori tanımlayarak toplumsal mücadelenin ana eksenleri ve öncelikleri konusunda da önerilerde bulunuyor.
David Harvey, 1935, İngiltere doğumlu. 1961'de Cambridge Üniversitesi'nde coğrafya alanında doktorasını tamamladı. Bristol Üniversitesi'ndeki çalışmalarının ardından 1969'da ABD, Baltimore'daki John Hopkins Üniversitesi'ne geçti. Sayısız makalesi ve birçok dile çevrilen kitaplarının yanı sıra verdiği konferanslarla da bilinen Harvey, beşeri bilimler alanında dünyada en çok atıf yapılan 20 yazar arasında yer almaktadır. 2001'de City University of New York'ta çalışmaya başlayan Harvey, özellikle "mekân" konusundaki çalışmaları ve bu konuda Marksist kurama katkılarıyla dikkat çeker.
Yapıtlarından başlıcaları: Postmodernliğin Durumu (1989; Metis, 1997), Sosyal Adalet ve Şehir (1973; Metis, 2003), Sermayenin Sınırları (1982; Tan, 2000), Yeni Emperyalizm (2003; Everest, 2004), Umut Mekânları (2002; Metis, 2008), Marx’ın Kapital’i İçin Kılavuz (2011; Metis, 2012), Paris, Modernitenin Başkenti (2005; Sel, 2012), Sermaye Muamması – Kapitalizmin Krizleri (2011; Sel, 2012) , On Yedi Çelişki ve Kapitalizmin Sonu (2014; Sel, 2015).
A Brief Histrory of Neoliberalism [Neoliberalizmin Kısa Tarihi,2005 ] ile The Urban Experience [Kentsel Deneyim, 1989 ] ise yayın programımızdadır.
