Bütünüyle tanıklıklara ve belgelere dayanan bu kitap bir anlatı ya da bir tür sosyal tarih çalışmasıdır. Küreselleşme sürecinin iş ve işçiye getirdiklerinin hikayesi...
Amerikan kapitalizminin, sanayiinin ve işçi sınıfının oluşumunun da doğal olarak sergilendiği bu çalışmada Amerikan sendikacılığının gelişimi de ele alınıyor. Özellikle bazı işkollarında sendikalarla yeraltı dünyasının iç içe geçmesi hayli çarpıcı bir şekilde ortaya çıkıyor.
1940’larda ABD’nin kuzeyinde, New Jersey’deki Paterson’da kurulan bir floresan balastı fabrikası 1960’larda güneye, Missisipi’nin Simpson kenti yakınlarına, 1990’ların sonunda ise daha da güneye, Meksika’nın Matamoros kentine taşınırken kapitalizmin küreselleşme sürecinin gerektirdiği adımları atmakta, işveren karını maksimize etmek için böylesi bir güzergahı izlemek ihtiyacını duymaktadır.
1940’lardan 2000’lere uzanan bir zaman dilimi içinde daha ucuz, daha uysal ve dolayısıyla daha örgütsüz bir işgücü arayışının ortaya çıkardığı bu taşınma güzergahı Mollie James’in işini önce Dorothy Carter’a ardından da Balbina Duque’a devredecektir.
Paterson’da zor bela varolan sendikal örgütlenmenin Simpson’da da olabilmesi için daha çok zaman ve çaba gerekecektir. Bu arada sendikal örgütlenme maliyet artışı anlamına geldiği için de ortaya çıkmasıyla birlikte işveren soluğu sınırın öte yanındaki serbest bölge Matamoros’ta almakta gecikmeyecektir.
Kuzey Amerika kapitalizmine ve NAFTA’ya bir de bu kitapta anlatılanların ışığında bakmak küreselleşme sürecini bütünlüklü bir şekilde kavramak açısından önemlidir.
