“Göç ediyoruz.” dedi kaptan; şivesinden Rum olduğu anlaşılıyordu. Sigarasından bir nefes aldıktan sonra bu sefer o sordu: “Siz kimlerdensiniz, nereye gidiyorsunuz?”
“Biz Midilli’nin Ağra Köyü’ndeniz, biz de göç ediyoruz, Anadolu’ya.” dedi babam.
“Kader.” dedi kaptan. Kendi teknesinin içine doğru, soğuktan birbirlerine sokulmuş, bitkin ve üzgün oldukları belli olan kadın ve çocuklara acıyan gözlerle baktı. Derin bir iççekip ekledi: “Biz Ayvalık’tan Midilli’ye, siz Midilli’den Ayvalık’a…”Sigarasından tüm ciğerlerini dolduracak kadar güçlü bir nefes daha çekti ve konuşmasına devam etti: “Duymadınız galiba. Smyrni dün sabah düştü.”
''Aşkın gücüne, özlemin ve pişmanlığın yarattığı dinmek bilmez sızıya ve sonsuza dek kaybedilenin yarattığı hüzne dair unutulmayacak bir hikaye… Bu romanı kolay kolay unutamayacaksınız…. Midilli’nin sokaklarında gezdiğinizi hissedecek, söğüdün yapraklarının arasından geçen rüzgârı hissedeceksiniz…''
-Ahmet Ümit (Yazar)
''Bu acıklı bir o kadar da duyarlı aşk hikayesini bana “geçirebilmiş” olmanın tek nedeni var dostum: “Sınırsız sorumsuz bir samimiyet!...” Hele de son 56 sayfadaki o kreşendo!... İlk 150 sayfa belli ki, o son üç bölüm için yazılmış…''
-Ali Saydam (İletişim Uzmanı / Yazar)
''Levent Deniz’in “Midilli’de Söğüdün Gölgesinde” adlı romanını, hikâyenin geçtiği yerlerin çok yakınında, Ege’de bir tekne gezisinde okudum, hem de bir solukta.Yakın tarihimizin acı bir gerçeğini, mübadele yıllarını, çok dokunaklı, çok duygusal anlatmış yazar. ''
-Erol Evgin (Mimar / Sanatçı)
''Yazarın yüreğinde öyle bir öykü var ki… Eliniz mutlaka bu kitaba varmalı. Harika bir roman!''
-Sunay Akın (Yazar)
