“İsterdim ki sabit, hareketsiz, dokunulamaz, dokunulmamış ve neredeyse el su¨ru¨lemez, hareket ettirilemez, köksu¨z yerler olsun: referans, çıkış noktası, kaynak vazifesi görecek yerler: doğduğum u¨lke, ailemin beşiği, doğmuş olduğum ev, bu¨yu¨du¨ğu¨nu¨ gördu¨ğu¨m (babamın ben doğduğum gu¨n diktiği) ağaç, çocukluğumun el değmemiş hatıralarla dolu tavanarası...”
- Georges Perec
Mekân Feşmekân, Georges Perec’in yapıtının tüm stratejilerini yeniden üreten, sonradan ortaya çıkacak kitapları birer düşünme alıştırması, fantezi, koza, potansiyel olarak barındıran olağanüstü bir laboratuvar.
Perec boş sayfa ile başlayıp yatak, oda, daire, apartman, sokak, mahalle, şehir, sayfiye, ülke, dünya ve uzay sıralamasını izleyen, iç içe halkalar oluşturarak adım adım genişleyen kitap boyunca yaşamöyküsel verilerin mekânlarla ilişkisi; yararsızlık, sıradanlık, ikamet edilebilir, yaşanabilir olan; pencereler, ölçüler, sınırlar; yerlerin bellekle kurduğu tuhaf etkileşim üzerine düşünüyor, düşlüyor, yeni projeler, biçimler üretiyor, sorular soruyor:
Bir odada ikamet etmek ne demektir? Bir yer neden ve nereden itibaren bütünüyle bize ait olur? Bir odada yatağın yerini değiştirecek olursak, oda değiştirmiş olduğumuzu söyleyebilir miyiz? Hiç nasıl düşünülür? Neden otobu¨sler falanca yerden filanca yere gidiyorlar? İnsan kendi şehrini nasıl tanır? Du¨nyaya dair ne bilebiliriz?
Yeni başlayanlar için mekâna ilişkin notlar, çıkmalar, ödevler, bakma, görme alıştırmaları, planlar, takıntılar, sınıflandırmalar, listelemelerden oluşan bir mekân kullanma kılavuzu; “bir mekân kullanıcısının günlüğü.”
