Matilda ismi, şiir kitabında sürekli şekil, renk, kişilik, kimlik değiştiren bir sevgilidir. Ama muhakkak Matilda ismi, kitapta bir leit-motif olarak varlığını devam ettirir. Bazen şairini Hint tabiatına götürür bazen Paris sokaklarına. Bazen Ege’nin zeybeğinde oynatır ruhunu bazen Güneydoğuda Mırade Kıne kemençesinin eşliğinde raksa kaldırır. Bazen Annabelle gibi Amerikanvari, bazen Dulcinea gibi hayalidir. Luis Aragon her ne kadar mutlu aşk yoktur dese de bazen Elsa gibi şairini mutlu eden bir aşk kadınıdır.
Sevgiye emek verme yolunda elleri değil yüreği nasır tutmuş bir Anadolu kadınıdır Matilda. Gözleri tandır ekmeği kokar. Kalbi otlu peynir tadındadır. Bazen çan çalar secdede bazen de aşk için miraca çıkar. Bütün kültürlerde yaşar, bütün kültürlerde kendine bir yer bulur. Nihayetinde dünya insanıdır Matilda.
Yeri gelir kelimelerin şeklini değiştirir. Gökkuşağının tüm renklerinde aşkı, mavi sulara resmeder. Yeri gelir bir başağın özgür olma hayali, bir zeytin dalının ıslak kalma arzusu olur. Matilda, bazen Meryem temizliğiyle aşklar doğurur. Bazen de Habil’i öldüren Kabil’in öfkesidir, kinidir, kıskançlığıdır. Sokak sokak sevda peşinde koşan bir şeyda, bir çılgındır. Elem kokar parmak uçları. Ölüme rezervasyon yapacak kadar cesur, bir bülbülün güle-bir bebeğin güne güçlükle gözlerini açtığı gibi yaşamaya sıcacık bakan bir hülya insanıdır. Matilda, tüm iklimlere ayak uyduran bir tropikal meyvedir. Soğuğa dayanıklı, her sıcağa uygun yaşam gözenekleriyle tıka basa nefes alır suların derinliklerinde.
Haciz memuru musun sevgili!
Can evimde ne varsa alıp gittin
Gittin amma gönül köşkümde
Çamurlu ayaklarının izi kaldı
Aşkla yürür, aşkla koşar, aşkla uyur, aşkla kalkar. Aşkın tüm hallerini yaşamış, nefsin tüm mertebelerini aşmış kamil aşıktır. Ayakları yere basmaz, hayalleri bulutlar üstünde kulaçsız yüzer. Çok anlamlı bir kelime, arasına birden fazla kelime girmiş niteleyici bir tamlamadır.
Matilda, Aşkın Lügatıdır.
