...Bu c¸ocugˆun babası ko¨yde nalbantlıkla gec¸imini kazanan, ineklerin dogˆumuna, koms¸u ko¨ylerdeki hayvanların hastalık, sagˆlık is¸lerine kos¸an bir ko¨y insanıydı. Herkes tarafından sevilen, darda kalanlara derman olan bir aile babasıydı aynı zamanda. Annesi de ko¨ydeki birc¸ok c¸ocugˆun ebesi; ko¨ydeki dogˆumların c¸ogˆunda emegˆi olan fedaka^r bir ko¨y kadınıydı.
Ko¨ydeki erkek c¸ocugˆu, bu ailenin do¨rdu¨ncu¨ c¸ocugˆuydu. Aile, bes¸inci kız c¸ocugˆuyla tamamlandı. Bu yıllarda babası, eskimiş evlerini yıktırıp yenisini yaptırmak ic¸in harekete
gec¸mis¸ti. Evi yapan ustalar aynı ko¨yden ve babasının arkadas¸larıydı. Ustaları c¸alıs¸ırken go¨ren c¸ocuk, onlara o¨zendi ve c¸ıraklık yapmaya bas¸ladı. Ustalar, c¸ıraklık yapan c¸ocugˆun eline ucu kırık bir keser tutuşturdular; annesinin diktigˆi uzun fistanı ve elinde kırık uc¸lu keseriyle dolas¸an c¸ocugˆa c¸es¸itli s¸akalar yapmaya bas¸ladılar. Ku¨c¸u¨k c¸ocuk elindeki keseri ve yarım agˆız konus¸masıyla ustaların yanı bas¸ında dolas¸ırken ustalara “gadaynan gadeyim” demekteydi.
Evin yapımı bitene kadar c¸ocuk kırık uc¸lu keseriyle ustalara yardım etmeye devam etti. C¸ocuk evin inşaatı bitince, ustaların yaptıgˆı is¸ten etkilenerek yeni evlerinin yanına ins¸aatta kullanılan tezga^hın ku¨c¸u¨k bir benzerini kurdu. Annesi onu yemek vakitlerinde kolayca tezga^hının bas¸ında bulmaya bas¸ladı. C¸ocuk, ko¨y meydanındaki kahvehanenin o¨nu¨nden gec¸erken, onu gören ustalar “gadaynan gadeyim” diyerek hem takılıyor hem de sevgilerini go¨steriyorlardı.
I·s¸te, o erkek c¸ocugˆu bendim...
