Ehlibeytin Annesine Kırk Selam Hz. Fatıma

Kelam bir olduğunda kalem ile, yüreklerden dökülen her duygu bir köprü olur naif yürekler arasında. Ve yürek, bulur kendisini halce tamamlayan kelamı bir başka kalem sahibinin yüreğinde. 40 kelam 40 kaleme denk düştüğü vakit, yeşerdi feraset toprağının cennet meyvesi Fatıma, nesilden nesile…
Bir babanın (s.a.v.) yeryüzüne bırakabileceği en değerli mirasıydı Hz. Fatıma.
"Ol" dedi Rahmet-i Rahman!
Habîbime nur ol, yol ol, yoldaş ol!
Nasiplerin en takvalısına layık eylediğim gönlü bekle ve o gönlün ilim kapısına köle ol!
Ayaklarının altına cenneti serdiğim anaların içinde iffetiyle parlayan bir ana ol!
Senden devam edecek Habîbimin bastığı yerde iman yeşertecek soyu, bu soy hürmetine Hasan ol, Hüseyin ol!
Zühd üzere yaşanan bir zenginliğin en büyük tanığı oldu Hz. Fatıma. Yaşadığı ve yaşattığı ne varsa nurunu nakşetti ona ve rahmetiyle tecelli etti evine, ocağına, beldesine. Bir kız evladından bir medeniyet inşa oldu ve Fatıma olma gayretini geri kazanmaya niyet eden yürekler birleşti onun cennet bahçesi yüreğinde.
Rabb’inden başka hiçbir şeyi kalmayacak kadar zengin bir yürekten bizim payımıza düşen ne varsa idrak ve ikram edebilme duası ile…