Limanı olmayan aşıklar dolanır dururlar hırçın suların mavinin laciverte çalan yoğunluğunda. Nice fırtınalar, nice poyrazlar vurur mendireğin çatırdayan dallarına. Tam kırıldığı yerde bir an gelir bir liman bulamasa da liman gibi dingin bir yer bulur okyanusun tam ortasında. İşte sevgili Hande’nin şiirleri de öyle bir dinginliktir, limanına ulaşamasa da okyanusun tam ortasında… Üstelik ilk şiir kitabıdır edebiyat okyanusunun son kıvrımında.
-Bedirhan Gökçe
Hande Ortay, “Limanı Olmayan Aşıklar” kitabıyla şiirin sonsuz denizine açılıyor. Şiir bir tür ‘mavi yolculuktur’ ve galiba gökyüzünün altındaki en güzel yeryüzüdür. Her şair bu denize nasibince, hevesince bir damla ekler. Şiir biraz da bu yüzden vardır. İlk kitapla bu sonsuzluğa dalmak elbette cesaret ister, arzuyla, telaşla yola çıkılır çoğu kez. Bu heyecan, bu arzu şiirin olmazsa olmazlarıdır. Çünkü şiir, yazan kişiye, yani şairine adeta kalpten bağlı tek yazı türüdür. Bu nedenle alınyazısı da denilse yeridir. Hande Ortay da ilk kitabıyla kıyıdan açılırken bize bu heyecanı duyuruyor, yolculuğunun kısa sürmeyeceğini, sonuna dek gideceğini hissettiriyor. Bu çok önemli. Zira şiire bir kez bağlandıktan sonra onun teknesinden inmek çok zor, neredeyse imkansızdır. Hande Ortay’ın da bu denizde kendi şarkısını söyleyeceğine, kendi ıslığını tutturacağına ve tıpkı ilk kitabı “Limanı Olmayan Aşıklar” gibi, yeni kitaplarıyla da bize yepyeni ve birbirinden güzel sözler, dizeler, şiirler göndereceğine inanıyorum.
-Haydar Ergülen
Hande Ortay’ın şiirlerini, her bir satırının bir cana dokunduğunu hissederek okudum. İnanıyorum ki; şair Hande Ortay’ın “Şafaklarda öksüz kalan yüreğim!”, “Benimle olmayan senle yaşıyorum.” gibi anlam yüklü veciz ifadeleri ebedileşecektir.
-İrfan Erdoğan
