Babalar ve Oğullar

Vlademir Nabokov’a göre, Babalar ve Oğullar, Turgenyev’in en iyi romanı olduğu gibi aynı zamanda, on dokuzuncu yüzyılın da en başarılı romanlarından biridir. Turgenyev, kuşaklar arası çatışmanın günümüzde hala geçerli ama daha derin bir görünümünü gerçekçi romanın ilk örneklerinden biri olan eserinde ustalıkla anlatıyor. Gerçekten, Turgenyev bu yapıtında kahramanı Bzarov’u merkeze alarak o dönemin Rusya’sındaki kuşaklar arası çatışmayı ustalıkla işler. Romana, derinlik zenginliği ve inandırıcılık kazandıran özellikleri arasında kuşaklar arası çatışmanın yanı sıra, kent kökenli radikal aydın çevreler ile kır kökenli tutucu, liberal toprak sahiplerinin kusursuzca betimlenmesidir. Ayrıca bu özelliklere kadın ve erkek karakterleri, duygular ve inançlar arasındaki karşıtlıkların başarılı yansıtılmalarını da eklemek gerekir. Babalar ve Oğullar ilk kez 1859’da Rusya’da yayınlandığında radikal çevrelerle gelenekçi muhafazakar çevreler romanı odak alarak birbirlerini oldukça sert ve karşılıklı yargılar ile eleştirmişlerdir.