Aliya

Bu eser, Âkif Emre’nin, Aliya İzzetbegoviç hakkında kaleme aldığı gazete ve dergi yazılarını, röportajlarını, panel ve TV konuşmalarını biraraya getiriyor. Bu haliyle bir bütünlüğüne ulaşan Aliya kitabı aynı zamanda 17 yıllık bir birikimin ürünü. Bu eserde bazı okurlarımızın aşina oldukları Âkif Emre’nin gazete dergi yazıları dışında ilk defa yayımlanacak röportajları ve konuşmaları da yer almakta. Özellikle Şubat 2001'de Aliya ile yapılan meşhur röportajın yanı sıra aynı tarihte Aliya ile birlikte Genç Müslümanlar (Mladi Müslimani) davasında mahkum edilen Eşref Çampara, Cemalüddin Latiç, Hasan Çeriç'le yapılmış röportajlarla birlikte Bosna Savaşında Genelkurmay Başkanlığı yapmış olan Rasim Deliç ve Aliya'nın yakın koruması Osman Mehmedagiç ile yapılmış ve hiç yayımlanmamış Âkif Emre arşivinde yer alan bu röportajlar ilk defa okuyucularımızla buluşuyor. Bir bütün halinde Şubat 2001 röportajlarının önemli bir özelliği de bir davaya, bir ideale sahip olmanın ne demek olduğunu bizzat onu yaşayanların ortaya koymaları, bir hareketin oluş ve yaşayış şartları hakkında teorik söylemlerle değil bizzat hayatın içinden şahitlikler sunuyor olmaları.

Aliya’yı meydana getiren yazılara topluca baktığımızda aslında iki portre ortaya çıkmakta. İlki Aliya’nın ve dava arkadaşlarının portresi. Okurlarımız ilerleyen sayfalarda o portrenin çizimlerini satır satır takip edecekler. İkincisi ise metinleri kaleme alan, röportajlar yapan, sorular soran bir aydın olarak Âkif Emre portresi: O, Aliya'yı ve misyonunu anlamak, okurlarına anlatmak davasının peşini hiç bırakmamış, daima gündemde tutmaya çalışmış; gerek Aliya özelinde, gerekse Bosna ve Balkan coğrafyası ve İslâm davası genelinde daima düşüncelerinin ve yazılarının konusu haline getirmiş bir aydın portesi ortaya koymakta.

“… Ali­ya’ya kar­şı hep bir ya­kın­lık duy­duk. Onu, ilk is­miy­le hi­tap ede­cek ka­dar ya­kın bil­dik ken­di­mi­ze… Düş­man­la­rı­nın bi­le say­gı duy­du­ğu Ali­ya, ki­şi­li­ği­ni bes­le­yen ah­lâ­ki ve fel­se­fî te­mel­ler çö­züm­len­me­den an­la­şı­la­maz.

As­lın­da üç fark­lı düz­lem­de al­gı­la­nan bir Ali­ya ti­po­lo­ji­siy­le kar­şı kar­şı­ya­yız: Müs­lü­man Boş­nak­la­rın li­de­ri ola­rak Ali­ya, İs­lâm dün­ya­sı­nın de­ğer­le­ri­ni sa­vu­nan Ali­ya, ser­gi­le­di­ği ah­lâ­kî ve il­ke­li tu­tu­muy­la ev­ren­sel de­ğer ola­rak Ali­ya…

Dün­ya he­gemon­la­rı Bos­na’yı stra­te­jik den­ge­le­ri­ne kur­ban et­me­yi da­ha faz­la gö­ze ala­ma­dı­lar­sa, bun­u Ali­ya’nın bil­ge­ce li­der­li­ğin­de ara­mak zo­run­da­yız. Hal­kı kat­li­am­la­ra ma­ruz ka­lır­ken bi­le tüm in­san­lı­ğı âde­ta bir er­dem sı­na­vın­dan ge­çir­di Ali­ya. Dün­ya­nın her kö­şe­sin­de­ki in­sa­nın ken­din­den bir par­ça bul­du­ğu ev­ren­sel söy­le­mi ge­liş­tir­di.

Bos­na’yı öz­gür­lü­ğü­ne gö­tü­ren bir li­der ola­rak, İs­lâm dün­ya­sıy­la pay­laş­tı­ğı or­tak de­ğer­le­rin tem­sil­ci­si ola­rak ve ev­ren­sel öl­çek­te in­san ol­ma­nın onu­ru­nu ah­lâ­kî ve fel­se­fî te­mel­de sa­vu­nan bir dü­şü­nür ola­rak, Ali­ya’nın ye­ni­den ko­nu­şul­ma­sı ge­re­ki­yor…”